14-15-16 juli De Blue Mountains

Lieve allemaal,

Hiebij ons reisverslag over de Blue Mountains. Njoy!

Maandagmorgen rijden we tegen half 12 richting de Blue Mountains.

Het eerste stuk rijden we over de highway, maar op een gegeven moment slaan Martin en Sonja af en vervolgen we de route over kronkelige weggetjes door bossen en valleien. Prachtig is het hier.

We rijden door de vallei van de Hawkesbury River en steken hem met een pondje over bij Wisemans ferry. Wat me hier het meest opvalt, is dat er veel zwartgeblakerde bomen zijn. We hebben in Nederland veel gehoord over de hevige bosbranden van januari/februari, maar je kunt je dan niet voorstellen hoe het er in de werkelijkheid uitziet. Sonja vertelt dat in het westen van de Bluees het nog veel erger is geweest en dat daar zelfs huizen in vlammen zijn opgegaan. Vreselijk.

Wat ook opvalt is dat de natuur zich alweer aan het herstellen is; bomen en struiken lopen weer uit en de bodem is bedekt met verschillende grassoorten, jonge struikjes en bloemetjes. Wonderlijk zo snel als dat hier gaat. Sonja zegt altijd, dat dit “the land of plenty” is en “that everything is possible” en dit is weer echt zo’n voorbeeld. Mooi!

Het gebied tussen de Hawkesbury River en de Blue Mountains lijkt het paardenmekka wel te zijn van deze regio. Overal zie je paarden lopen en volgen grote stoeterijen elkaar op. Bij die stoeterijen staan de mooiste huizen en we kijken onze ogen uit. Isa en Lauren krijgen er niet veel van mee, want die Loomen wederom een groot deel van de reis. Van de mannen begreep ik later, dat de jongens iets meer gezien hebben van de omgeving. Haha

We rijden de Blue Mountains in via de Bells line off road. Een prachtige bochtige weg met mooie lookouts. We rijden ook langs Tutti Frutti, het restaurantje waar ik 3 jaar geleden de lekkerste smoothie tot nu toe gedronken heb en Son en ik halen herinneringen op over onze trip van toen.

Na de lunch met pizza’s en salades rijden we verder, maar niet over de gewone weg. Martin loods ons over zandwegen met grote hobbels en diepe kuilen dwars door de Bluees en ik maak een diepe buiging voor onze “chauffeurs”. Geweldig zoals ze rijden en de auto’s heel houden. Het zijn echte Aussies geworden! Tenslotte genieten we nog net voordat het donker wordt (zo rond 5 uur al) van het uitzicht over de Bluees bij Evan’s Lookout. Adembenemend!

Als we in het Waldorf Gardens Resort in Leura aankomen, is voor Isa de koek op. Ze kan alleen nog maar huilen en we besluiten dat ik met haar “thuis” blijf, aangezien ik ook wel moe ben. De anderen gaan ergens nog iets 88eten.  Steef haalt met Martin eten voor ons in het winkelcentrum van Leura en dat doet ie goed. Voor Isa noodles en voor mij 2 salades en een klein flesje wijn. Alles wordt smakelijk opgepeuzeld tijdens “High school musical”. Na de film valt Isa al snel in slaap. Het is 19.30 uur. De anderen gaan eten bij The Garage, het restaurant waar Son en ik toen ook gegeten hebben en het smaakt nog net zo goed. Ze hebben een gezellige avond. Fijn!

Dinsdagmorgen worden we om 8 uur wakker van de wekker en is Isa weer de oude. Gelukkig. We eten een uitgebreid ontbijt met oa: gebakken ei, bacon, worstjes, toast, kwark, vers fruit, koffie , thee, jus d´orange en niet te vergeten pannenkoeken. Mjammie.

Na het ontbijt rijden we richting Katoomba. We bekijken hier natuurlijk de Three Sisters. Daarna beginnen we aan een hike die begint bij The Giant Stairway (900 traptreden naar beneden het regenwoud in) en eindigt bij de Scenic Railway (treintje) in Katoomba. Het is koud vanmorgen, maar door het klimmen en klauteren worden we snel warm. De hike duurt ongeveer 2,5 uur en iedereen is best moe als we aankomen bij het treintje.  De rit naar boven is een belevenis op zich en er wordt heel wat afgegild als we ons goed vast moeten houden, omdat het zo stijl omhoog gaat.

Als we boven zijn, eten we lunch bij een klein restaurantje en lopen we terug naar de auto. De parkeerplaats grenst aan een kleine picknickplaats en tot onze verbazing zitten er wel 15 cockatoos. De slimme beesten weten precies waar wat lekkers te halen valt, want ze eten het brood zo uit de hand van Isa.

Voordat we naar het hotel gaan, rijden we eerst nog een stuk offroad. We treffen er een verlaten en uitgebrande auto aan, die een sticker NL heeft. Weird!
Isa en Lauren zijn ondertussen liedjes aan het vervalsen en  dat doet Lauren zo grappig, dat Son en ik in een deuk schieten en de tranen ons over de wangen biggelen. Heerlijk!

Als we terugkomen bij het hotel doet ieder even iets voor zichzelf en buigen Steef en ik ons over de trip naar Alice Springs. Er is namelijk gedoe met de originele touroperator van onze safari. Maar hierover later meer.
Martin en Sonja denken later nog fijn met ons mee, onder het genot van een glas rode wijn die Martin meegenomen had van huis. Yermo wil graag mijn muziek van m’n phone hebben, dus zet ik die ondertussen voor hem over. Bram en Martijn liggen te chillen op hun bed en Lauren en Isa zijn wederom aan het loomen samen. Gezellig dit.

’s Avonds gaan we uit eten. Eerst proberen we een tafel te vinden bij het prachtige hotel The Fairmond Resort, maar helaas duurt het daar veel te lang voordat er één vrij komt. De ober adviseert ons om naar Katoomba te gaan naar The Old City Bank en dat doen we. Heerlijk eten is het gevolg.

Woensdagmorgen 16 juli moeten we na het ontbijt alles weer inpakken, omdat we die avond al in Sydney slapen. Reality strikes als ik me besef dat we al bijna een week op reis zijn. Time flies when you’re having fun! En fun dat hebben we!!!!!

Vandaag gaan we naar de Wentworth Falls ten oosten van Leura. Het is een prachtige waterval die uit meerdere delen bestaat en de wandeling ernaartoe is wederom prachtig! Stapstenen zorgen ervoor dat we over/door de waterval kunnen lopen en we besluiten het pad verder naar beneden te volgen, aangezien de zon is gaan schijnen en het heel lekker weer is om te wandelen. Op verschillende plaatsen blijven we bewust even staan om alle indrukken op ons te laten inwerken. Wat is het hier onbeschrijflijk mooi! Uiteindelijk lopen we ruim 2,5 uur en hebben we genoten van de verschillende soorten vogels, steensoorten, wandelpaden en vegetatie, totdat we uiteindelijk weer bovenaan de klif staan bij the Concervation Hut, ongeveer 15 minuten lopen van ons beginpunt. Wauw, wat was dit een zware, maar mooie tocht door “the valley of the waters”!
Na een welverdiende lunch rijden we naar Sydney waar we rond kwart voor 5 aankomen bij ons appartement. Martin en Sonja zetten ons af bij het Oaks Appartments Goldsbrough Sydney, aangezien zij morgen naar de tandarts moeten. We spreken af dat we morgenavond in de Skytower gaan eten als afsluiting van de afgelopen week.

De afgelopen week…hoe bizar klinkt dat …al een week voorbij en zoveel indrukken opgedaan…zo intens genoten...wil iemand me even knijpen?

Tot snel.

Liefs,
Lein en co