27 t/m 30 juli Airlie Beach - Whitsunday Islands

Hi sweeties,

De volgende morgen, zondag 27 juli, rijden we in één stuk door naar Airlie Beach, zonder af te slaan voor een lookout oid. Toen we namelijk van Noosa naar Rockhampton gingen, hebben we dat wel gedaan en dat kostte ons toen 4 uur. We wilden "even" kijken bij Agnus Water en Zeventeen Zeventy (1770) waar Captain James Cook in 1770 aan land gekomen is. Het strand van Agnus was mooi en het monument wel bijzonder, maar of het het omrijden nu waard is geweest, daar zijn de meningen over verdeeld. Hahaha.

Zondag en maandag hebben we 2 lange reisdagen voor de boeg. In totaal moeten we een kleine 1000km overbruggen. Dat lijkt niet veel, maar de Bruce Highway is toch wel wat anders dan de autobaan bij ons. Soms is de weg verhard, dan weer met grid gevolgd door een stuk zandweg (omdat ze met de upgrate bezig zijn), sommige kilometers zijn vlak en dan mag je ineens weer de ene bult na de andere beklimmen.

Onze camper zuipt benzine (1 op 7!!), maar doet het verder goed en het rijden is een stuk comfortabeler dan met een auto vinden we. De kids "chillen" aan tafel, we doen een keer een spelletje, ik kan brood smeren tijdens het rijden, etc.

Zondagavond slapen we in Rockhampton, een grote industriestad. Tot onze verbazing ligt het Big4 park midden in de stad en we zijn nog meer verbaasd als het een oase van rust blijkt te zijn. Zodra we de slagboom door zijn, horen we helemaal geen verkeer meer en het zwembad blijkt ook nog verward te zijn, dus duiken de kids er natuurlijk gelijk weer in.

Na het eten halen we aan de overkant van het park een heerlijk Cold Rock ijsje en duiken we er op tijd in.

Das ook zoiets mafs. Doordat het tussen 17.00 en 18.00 al donker is, heb je om half 10 het gevoel alsof het al middernacht is. De meeste nachten slapen we dan ook meer dan 10 uur. Zalig. Al moet we wel van het hart, dat na 10 dagen camper (ik schrijf dit vrijdgmorgen 01 aug om 07.15 uur zittend op het strand van Mission Beach), ik het wel een beetje beu ben. Dat geldt voor ons allemaal trouwens. We klagen absoluut niet hoor, maar we merken wel, dat we allemaal onze eigen space missen. Vanmiddag ruilen we de camper om voor de 4WD auto en dan rijden we naar het huis van Franck en Bianca, familie van Jacky en Peter, die in Karunda NP wonen.

Maar voordat ik daar wat over schrijf nu eerst nog het een en ander over onze belevenissen in Airlie Beach en de Whitsunday Islands.

Zo gezegd is maandag ook een lange reisdag. De omgeving verandert onderweg echter steeds en dat maakt het rijden wel leuk. Ook zijn we allert op nieuwe verkeersborden. Tot nu toe hebben we onderweg al ca. 40 veschillende gefotografeerd. Ook zoiets bijzonders hier. Elke verkeerssituatie wordt op een nieuw bord afgebeeld, dus een kruispunt met een korte zijstraat geeft weer een ander bord, dan eentje met een lange zijstraat. De natuur geeft ook veel afwisseling tijdens het rijden. Het ene moment waan je je opnieuw in de Blue Mountains met haar smalle wegen en dichte begroeïng, dan weer in Zuid-Duitsland door de bergen en heuvels met bebossing, dan weer in Schotland omdat de heuvels wat ruiger zijn en als je dan de bocht door rijdt dan bevindt je je ineens in Noord Amerika met z'n kale vlaktes met af en toe een boom of is het toch Brazilië door alle zuikerrietvelden en bananenbomen? Steef vindt de omgeving van tijd tot tijd ook nog op Singapore lijken. Wat een bijzonder land is het toch ook.

Maandagmiddag staan we om 16.00 uur op onze campingplek in Airlie Beach. Deze Big4 is de mooiste tot nu toe. Wat een mooie planten, zwembad en plaatsen zijn er hier. We hebben dit keer ook weer privé sanitair en onze badkamer is groter dan die bij ons thuis. Modern, strak en brandschoon.

In ons straatje loopt een grote groep eenden en de buurman heeft een blauwe parkiet rondlopen. Hij wil gelijk weten waar we vandaan komen en we praten zo een uur weg. Ruim 22 jaar geleden, kwam hij hier een keer op vakantie en is nooit meer weggegaan. Hij had een hele goede baan in Melbourne, die hij "gewoon" opgezegd heeft. Hij woont nu met zijn vrouw al 22 jaar hier op de camping. Euh...tja dat kan ook. Alles kan hier in Down Under! En ergens snap ik het ook wel. De omgeving is hier prachtig. Het heeft de bergen van Terrigal/ Wamberal, de vegetatie is alleen nog groter en kleurrijker en de temperatuur ligt nog hoger. Al vraag ik me wel af of de zomers hier ook wel zo lekker zullen zijn. De buurman vertelt dat hij volgende week zijn verranda uit gaat breiden ivm de regenbuien hier en dat hij erg houdt van de 40 graden die het hier 's zomers gemakkelijk worden. Das wel errug warm...

Als we 's avonds aan onze wraps zitten, horen we ineens geritsel in één van de bomen naast ons. Als we gaan kijken wat het is, blijkt het een opossum te zijn. Een paar minuten later blijken het er zelfs 3 te zijn. Ze zijn heel nieuwsgierig, maar doen niets en komen gewoon even polshoogte nemen. Wat een leuke beesten zeg!

De volgende dag, dinsdag 29 juli, slapen we heerlijk uit en ontbijten laat. Vandaag doen we niet zoveel, behalve met de bus naar Airlie Beach en terug. Morgen hebben we weer een excursie, dus een dag een beetje lamballen (= lummelen voor de niet kenners) is ook wel eens lekker.

Airlie Beach is een mooie badplaats met luxe huizen en een mooi centrum. Ook hebben ze een hele mooie speeltuin voor algemeen gebruik. Het valt ons trouwens op dat de meeste plaatsen dat goed voor elkaar hebben, hoe klein de plaats/ het dorp ook is.

Naast de speelplaats is een stuk strand, maar ook een zwembad met zout water dat ze "lagoon" noemen. Deze lagoon is ook weer prachtig aangelegd en er lopen zelfs 3 lifeguards rond. Isa vindt het nogal overdreven. Haar reactie is: "Tsss pap zie je dat, drie badmeesters. Nogal overdreven hoor. Je moet als ouders toch nog wel iets doen!?" Hahaha heerlijk die hollandse nuchterheid.

Vandaag gaan we warm eten/ lunchen in de stad en eten we vanavond brood op de camping.
Het wordt eten bij "Magnums" waar we fish & chips en pasta eten. Lekker! Tijdens het wachten, komen er twee Kookaburra's aangevlogen die overal de restjes van de grond af eten. Mooie opruimploeg vindt Martijn. Zodra we het eten hebben, komen ze dichterbij zitten. Dit viel ons op dat moment nog niet op, totdat er één zo laag over mij heen vliegt dat ik moet bukken. Gekke beesten.

Vijf minuten later zit Bram nog lekker te snoepen van zijn vis. Op een gegeven moment houdt hij een stuk vis voor zich in zijn hand en voordat we het door hebben, vliegt één van de kookaburra's over tafel en grijpt het stuk vis uit zijn hand. De hilariteit is groot, de vis op de grond en de kookaburra eet smakelijk. Hihi. Niet alleen gek, maar ook reuze slim dus.

Bij terugkomst op de camping, gaan we met zijn allen even lekker zwemmen. Als we 's avonds broodjes met mini knakworstjes eten, vinden de opossums dat schijnbaar ook heel lekker, want binnen een mum van tijd zit de hele familie bij ons in de buurt. Eentje vindt het zelfs zo lekker ruiken, dat hij of zij zelfs op een stoel klimt en op tafel probeert te kruipen. Als het beestje een bordje van tafel stoot, deinst het uiteindelijk achteruit en kruipt weer tussen de bomen. Isa vindt ze errug "cute", maar slim zijn ze zeker ook!

Na het eten gaan we gezellig bij de familie Zondag nog een wijntje drinken, want zij staan sinds gisteren ook op dezelfde camping en daarna duiken we er gauw in, want de wekker gaat morgenvroeg al om 05.30 uur.

Woensdag 30 juli staan we keurig om 06.15 uur te wachten op de shuttlebus die ons naar de haven van Airlie Beach zal brengen. Bij aankomst in de haven checken we in, zodat we mee mogen met de dagtour naar de Whitesunday Islands (Pinkstereilanden). Onze tour gaat 's morgens naar Whiteheaven Beach en 's middags naar Day Dream Island. De boot vertrek om 07.10 en al snel varen we tussen de vele eilandjes door. Wat is het mooi hier tijdens de zonsopgang.

Na een klein uurtje varen komen we bij Whiteheaven Beach en het lijkt inderdaad het paradijs wel. Hagelwit zand, dat knispert onder je voeten in combinatie met het tropisch regenwoud en een azuurblauwe zee. Het hele eiland is een beschermd natuurgebied en we snappen gelijk waarom. We zijn sprakeloos. Zo adembenemend mooi is het hier. Wat ook heel fijn is, is dat het heel rustig is. Je kunt merken dat het nu laagseizoen is mbt het toerisme, want er liggen maar 4 boten in de baai.

Isa en Bram gaan direct met het zand spelen en Martijn gaat gelijk op zoek naar waterdiertjes. Ik wil graag even bij de lookout kijken en Steef loopt een stukje met me mee over het strand. Zodra we de begroeïng inlopen, zien we een varaan lopen. Wat een enorm beest zeg. Daarna gaat hij met de kids proberen vissen te vangen en maak ik de korte wandeling naar de lookout. Het uitzicht vanaf de lookout is mooi, maar helaas over de achterkant van het eiland en niet over het Whiteheaven Beach zelf.

Een groot deel van de ochtend mogen we op dit prachtige strand vertoefen, maar rond 11 uur is het tijd voor de mornigtea en worden we met de tender weer terug naar de boot gebracht. Ook weer een bijzondere ervaring.

Na de morningtea met heerlijke scones zet de boot koers richting DDI of te wel Day Dream Island. Hier komen we na een uurtje varen aan en hebben we tot kwart voor 4 de tijd, dus ruim 3 uur. Ook kunnen we hier lunchen. Het eiland is mooi, maar wel heel toeristisch. Er zijn 2 prachtige resorts gebouwd aan de twee uiteinden van het eiland en beiden hebben een mini reef nagebouwd. Het eiland is niet groot. In 15 minuten loop je over het wandelpad van de ene naar de ander kant.

Na de lunch lopen we door het woud terug. Het is een leuke wandeling met mooie vergezichten over de andere eilanden. Ook komen we rock wallybies tegen, waarvan eentje zelfs met een jong in de buidel. Gaaf!

Voordat we met de ferry terug naar Airlie Beach gaan, eten we een ijsje en drinken we een wijntje (tis immers na 15.00 uur. Hihi) in het Daydream resort. Wat een prachtig hotel is dit en we laten het ons goed smaken.

Op de terugweg naar Airlie Beach waait het behoorlijk en blijken we op de boot aan de "goede" kant te zitten, want we worden getrakteert op de nodige hoeveelheid boegwater. Samen met een ander stel blijven we stug zitten en hebben we lol voor tien, als we drijfnat overkomen. Een stel amerikanen vraagt ons later of we wel wisten dat we ergens anders mochten gaan zitten. Als we dan zeggen, dat we doelbewust zijn blijven zitten, kijken ze ons vol ongeloof aan. Woehahaha die gezichten van hen zijn goud waard!

Als we om 16.30 de haven van Airlie Beach invaren, gaat de zon al bijna weer onder en hebben we een heerlijke dag gehad.

Moe maar voldaan en met onze haren stijl op ons hoofd van het zoute water komen we aan op de camping.
Na het douchen en eten, bellen we papa nog even om te vertellen wat we allemaal beleefd hebben en om te vragen hoe het thuis met de poezen gaat. Nog één weekje genieten hier en dan moeten we helaas al weer naar huis.

Nog één week waarin we nog een heleboel willen zien en gaan beleven.
Cairns, Kuranda en het Great Barrier Reef we komen er aan!

Cya mates!