22-23-24 juli Brisbane - Noosa - Australian Zoo

 Dear blokes and sheila's,

Dinsdagmorgen, 22 juli, gaat om 08.45 de wekker, nadat we de rest van de nacht goed geslapen hebben. Martijn voelt zich vanmorgen gelukkig ook al wat beter dan gisteren.

Omdat we vanmorgen uiterlijk om 10.00 uur de auto in moeten leveren en we op dat tijdstip ook uit moeten checken bij het resort, verdelen we de taken: Steef brengt de auto weg en komt dan lopend terug naar het resort en ik pak samen met de kids alles in. Na een heerlijk ontbijt in het zonnetje, gaan we allemaal aan de slag.

Om klokslag 10 uur staan de kids en ik samen met de koffers bij de receptie van het hotel. We mogen wel bij het zwembad wachten tot de shuttlebus er is.Top!

Isa gaat pootje baden, de boys ploffen languit op een ligstoel neer, want ja ze hebben immers al zooooveel gedaan, dat ze nu wel een break verdiend hebben. Hahahaha. En ik? Ik ga met mijn blog over Uluru aan de slag. De laatste bladzijde wordt geschreven en dan post ik hem nog snel via de wifi van het resort. Wat een te gekke dingen hebben we toch al meegemaakt!

We zitten heerlijk in het zonnetje en het duurt niet lang voordat Steef er ook is. Alles was oké met de auto. Fijn!

We merken vanmorgen gelijk dat het warmer weer is, want we zien ineens veel meer vogels verschijnen en een aantal parkieten, minerbirds en een soort raven komt zelfs bij het zwembad drinken. Een tijdje zitten we doodstil om ze niet te verjagen, totdat het tijd is om onze bagage op te halen en naar straat te gaan voor de shuttlebus. Maar wat er ook komt....tis geen shuttlebus. We zouden om 11.40 uur opgehaald en om 11.50 is er nog geen bus en de tijd begint toch echt wel te dringen, aangezien onze vlucht om 13.10 uur gaat. Ik vraag Steef om toch maar even te bellen en das maar goed ook, want we stonden niet op de lijst, ondanks dat wij wel een vocher hebben. Er wordt snel een auto geregeld en de kantoormedewerker, die opgetrommeld is, brengt ons snel naar het vliegveld. Niets is zoals je verwacht hier in Down Under. ;-)

We komen om 12.25 op het vliegveld aan, checken snel in en zijn dus nog mooi op tijd. Gelukkig hebben we zelfs nog tijd voor een bakkie koffie en die smaakt heerlijk.

De vlucht naar Sydney verloopt goed, net zoals de overstap van wel 20 minuten (we moesten dan ook wel 30 meter lopen van de ene naar de ander gate) en de vlucht naar Brisbane is ook een eitje. Die laatste vlucht duurt maar 1,5 uur en Isa en ik hebben een hele aardige dame op leeftijd naast ons zitten. Ze komt uit Zuid Afrika en wil hier nu permanent gaan wonen, aangezien haar kinderen en kleinkinderen in Brisbane wonen en haar man 2 jaar geleden overleden is. Ze vertelt honderduit over haar land en dat er zoveel meer criminaliteit is na het overlijden van Nelson Mandela. Ze durft er 's avonds niet meer alleen over straat en ze hoopt dus van harte dat ze in Australië mag blijven.

Brisbane heeft een overzichtelijk vliegveld en we staan snel met onze koffers buiten. Onze taxi brengt ons naar het hotel, maar als we daar aankomen, blijkt het het verkeerde Best Western te zijn. De receptie vertelt me waar we wel moeten zijn en de taxi keert. Helaas voor de taxichauffeur ramt hij hierbij de bus. We schrikken ons een hoedje, maar de schade valt gelukkig mee.

Bij het juiste Best Western hotel is alles snel voor elkaar en de Nieuw-Zeelandse eigenaar wijst ons de sportsclub, waar we goed en betaalbaar kunnen eten. Het is een echte sport-countryclub en we moeten ons inschrijven voordat we kunnen bestellen. De kinderen kijken hun ogen uit als ze alle televisies zien waar verschillende races op te zien zijn. Honden en paardenraces zijn favoriet en het eten smaakt ons inderdaad heerlijk.

De volgende morgen, woensdag 23 juli, gaat Stefan om half 8 de camper ophalen. De kids en ik ontbijten om half 9 en zoeken de spullen bij elkaar. Om half 10 is Steef terug met een lummel van een Apollo camper. We pakken onze spullen er op ons gemak in en zodra alles erin zit, rijden we naar een Coles in de buurt, waar we de nodige profiant kopen. Om half 12 zijn we dan eindelijk zover dat we kunnen gaan rijden richting Noosa Head. Wat later dan gedacht, maar who cares, we're on holiday mates!

Het originele plan was om vandaag naar de Australian Zoo te gaan van Steve Irwin, maar aangezien het al zo laat is, overleggen we met de kids en gooien we ons plan om. We rijden in één keer richting Noosa Head, waar we dan nog even rond kunnen kijken en morgen rijden we dan de 50km terug en gaan we naar de Zoo. Noosa NP zal op mijn lijstje blijven staan tot een volgende keer.

Onderweg maken we een uitstapje naar de Glasshouse Mountains. Dit zijn een groep oude vulkanen bij elkaar en het is een mooi gezicht in het vlakke land hier.

Terwijl we rijden, en Steef rijdt trouwens alles, aangezien we vergeten zijn om een 2e bestuurder op te nemen in het contract :-( , zien we de natuur veranderen. De hoogteverschillen worden minder groot en de vegetatie is ook heel anders hier. De weilanden lijkt een beetje op Zuid-Duitsland of de Harz.

Als we in Noosa Head aankomen, lopen we naar het strand. Het is een prachtig strand en er worden gelijk zandkastelen gebouwd door Isa, Bram en Martijn. Ondertussen zoekt Steef uit hoe het met de vlaggen op het strand zit en geniet ik heerlijk van het kijken naar de anderen. Even tijd voor bezinning, even het skippen van Noosa NP een plekje geven (want ik vind het echt jammer), maar vooral ook genieten van het hier zijn. We lopen tenslotte nog een stukje richting het NP om vanaf een lookout van de zee te kunnen genieten. Men heeft hier een mooi wandelpad door de begroeiing aangelegd en zien een Cockaburra zitten. Wauw wat is het hier prachtig!

De camper gaf onderweg een melding van een kapotte lamp, dus wilden we voor het donker bij de camping aankomen. Zo gezegd, zo gedaan. Big 4 Bougainvillia is een prachtige camping en we hebben een grote camperkampeerplaats gekregen dichtbij een toiletgebouw. Handig! Steef parkeert in één keer de camper achterwaarts precies goed naast de betonnen plaat waarop we met de stoelen kunnen zitten. Well done mate!

De volgende morgen (donderdag 24 juli) rijden we om 09.30 uur richting Beerwah, zo'n 75km richting Brisbane. We komen om half 11 bij de Australian Zoo aan en we vallen met onze neus in de taart. Nee, niet in de boter, maar in de taart, aangezien Bindi, de dochter van Steveen Terri Irwin, vandaag haar 16e verjaardag viert! De kinderen hebben vrij entree (wat ook wel een keer heel fijn is, want Down Under is duuuuur!) en er zijn allerlei extra activiteiten, waaronder taart eten. Leuk!

De Zoo is een plaatje. De verblijven zijn erg mooi aangelegd en alle bijzondere dieren van dit land zijn er te zien. Isa wil graag naar de koala's, Martijn wil het liefst direct naar de reptielen en de krokodillen en Bram mist zijn Yip, dus de tijgers zijn voor hem een must. Steef heeft niet echt een voorkeur en ik wil graag een liveshow bekijken, want dat leek me van kinds af aan al fantastisch.

De dag vliegt voorbij en we zien bijna alles. Het grappigst vinden we de kangoeroes. Wat een maffe beesten zijn het toch. Om half 4 krijgen alle bezoekers van die dag een stukje van de verjaardagstaart van Bindi. Lekker!

Mijn persoonlijke hoogtepunt is de liveshow. De show begint met een compilatie van Steve Irwin. Wat keek ik vroeger tegen die man op zeg.

Daarna vliegen de reuze papegaaien, de lorrekeets, de adelaars en de gala's ons letterlijk om de oren en ik kan er niets aan doen, maar schiet ineens helemaal vol. Dikke tranen biggelen over mijn wangen als Terri, Bindi en Robert Irwin de arena binnen komen. Ik krijg van Isa een knuffel en Martijn kijkt me bezorgt aan. Steef legt aan ze uit, dat ik het gewoon heel mooi vind allemaal, want ik kan even helemaal niets zeggen...Het gebeurt echt, ik zit hier echt samen met ons prachtige gezin intens te genieten.

Een dag met een gouden randje.